Home alone
15 mei 2019
Home alone, nou ja niet helemaal alleen want de kinderen zijn gelukkig thuis, als ze tenminste niet op school zitten, naar hun sport of werk zijn.
Maar in ieder geval zonder echtgenoot. Hij reisde afgelopen zondag voor zijn werk naar Amerika! Zit hij er toch eerder dan verwacht. Dit kwam als een buitenkansje tussendoor, dus ja moet je doen! zei ik. Maar toen het puntje bij paalltje kwam vond ik het toch wel spannend. Alleen naar de andere kant van de wereld. 22 uur onder weg he-le-maal alleen. Tijdens een tussenlanding belde hij even. Hij was net besnuffeld door 1 of ander klein hondje. Bleek uiteindelijk niet om een drugs hond te gaan (dan hadden ze waarschijnlijk wel een groter exemplaar genomen) maar dit hondje bleek een neus te hebben voor voedingsstoffen. Bleek manlief nog een banaan in zijn handbaggage te hebben. Voor het geval hij onderweg honger zou krijgen. Nou zo te zien het eerste deel van de reis niet, want anders was het hondje niet op hem afgekomen. De banaan moest hij inleveren en hij kon zijn reis vervolgen met een aantekening in zijn paspoort.
Hij gaat dus verder onder de naam, de man met de banaan. Ben benieuwd komende zomer... Vanwege het tijdsverschil hebben we alleen wat contact via Whatsapp. Wanneer zijn dag begint is het bij ons avond en bijna tijd om naar bed te gaan en vice versa.
Maar wij redden het thuis prima met z'n drieën. We eten heerlijk op tijd, rond kwart voor zes en hebben dan de hele avond nog voor ons. Onze zoon slaapt heerlijk bij mij en daar geniet hij van. Wel word ik af en toe wakker van het geklets wat hij 's nachts doet. Wanneer ik er op dat moment naar vraag, kijkt hij me aan met een blik van "waar heb jij het over?"
Maar ik moet nu ook dingen 's morgens doen die anders door mijn echtgenoot worden gedaan zoals de vaatwasser uitruimen, de broodjes smeren, de container bij de weg zetten. Dat vergt 's ochtends een half uurtje extra werk. Op tijd opstaan dus. Afgelopen maandag had ik tijd over voordat ik naar mijn werk ging. De was hing al buiten, de aardappelen stonden al geschild in een pan met water. Wij redden het wel. Nu nog hopen dat de komende 2 ochtenden met z'n drieën gezeliig verlopen, want ik geloof dat onze kids niet op hun best zijn in de vroege morgen.
Home alone is uiteindelijk niks voor mij, ik heb het liefst mijn gezin compleet. Gelukkig komt as vrijdag manlief weer thuis en ik kan niet wachten om zijn ervaringen te horen, de foto's te zien en om hem gewoon weer in ons midden te hebben. Tot die tijd gaan wij het nog maar even gezellig maken met z'n drieën. As zaterdag vier ik mijn verjaardag gezellig met ons gezin en slaan we de visite even over, gezien de jetlag die er ongetwijfeld is.
Zoek je ook nog een leuk verjaardagscadeautje voor een speciaal iemand, waar je toevallig niet bij aanwezig kunt zijn? Stuur dan eens een leuk geschenkje via de post! Je bent hier aan het juiste adres!
Klik maar op onderstaande link voor het uitgebreide assortiment: