Stijgen en dalen

27 februari 2019

Zo, de eerste blog van mijn nieuwe webshop is een feit! Naast een een nieuwe webshop en een nieuw bankrekeningnummer is er ook een nieuwe naam voor dé webshop met de allerleukste brievenbuscadeautjes: www.kleinegeschenkjes.nl

Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad en het stress level is flink gestegen om alles voor onze vakantie af te kunnen ronden. Dat is gelukt!  Inmiddels is de webshop 3 weken geleden geopend en zijn we druk bezig met het aanmaken van instagram en facebook pagina's. Een heel werk, maar het stress level is gelukkig weer wat gedaald.

We zijn weer terug van weggeweest en hebben weer grond onder onze voeten. Letterlijk want we zijn met vakantie geweest met het vliegtuig. Ik heb het er niet zo op, vliegen. Ik heb al best wat vliegreizen mogen maken maar sinds onze huwelijksreis naar Thailand is de vliegpret over. Een week voordat wij destijds zouden vetrekken met een Chineese vliegmaatschappij, zijn er 2 (2!) vliegtuigen uit de lucht gevallen. Een te snelle daling zeg maar. Toen begon bij mij de angst.

Wanneer wij nu in het vliegtuig stappen, kijk ik standaard eerst (wanneer dat dat mogelijk is) naar de piloot. Is ie oud (met de meeste vlieguren dus) of is ie jong (hecht nog veel waarde aan het leven, met een vrouw en kinderen die thuis op hem wachten, wil hij natuurlijk ook weer ongeschonden naar huis) Ziet ie er niet depressief uit? Hou maar op om, gek van te worden.

Het stijgen vind ik dan het allerergste en zit met klamme handen en de ogen dicht in de stoel. Wanneer we dan eenmaal op hoogte zijn, gaat het wel. Een vliegtuig komt niet zomaar uit lucht vallen. Toch? De reis vind ik vooral heel saai en soms sukkel ik dan in een lichte slaap, om vervolgens weer wakker te schrikken omdat de motoren minder lawaai maken, omdat we zakken of schudden enz. Ook vind ik het altijd zo vervelend dat de vleugels zo trillen, net of ze zomaar kunnen afbreken, maar nogmaals een vliegtuig valt niet zomaar uit de lucht!? Wanneer we dan de daling inzetten begin ik weer een beetje te genieten, omdat we er dan bijna zijn.

Wanneer ik tijdens de daling dan naar mijn dochter kijk, die met grote doppen in haar oren zit, die de luchtdruk schijnen te verminderen, weet ik dat deze dingen hun werking niet doen. Wat een last heeft ze daarvan. Na een poosje raken de wielen dan eindelijk weer de grond en ben ik blij en opgelucht dat ik wel als hardste wil appaudiseren en kan ik de piloot wel zoenen.

Dan is het tijd voor genieten van het mooie weer, het land en van elkaar voordat we weer zo'n helse vlucht moeten maken richting het thuisfront. Maar ik weet ook dat wanneer ik wat van de wereld wil zien dat het vliegtuig wel de enige optie is om dit soort landen te bezoeken. Maar aan de andere kant weet ik ook dat vliegen de veiligste manier van vervoer is en dat de autorit naar het vliegveld meerdere malen gevaarlijker is.

Komende zomer gaan we voor 4 weken naar Amerika. Ik heb er zin in! In het land, de natuur en het avontuur wat ons staat te wachten, maar laat de vliegreis maar zitten. Tot de tijd kijk ik geen Flight scene investigation meer en blijf ik graag met beide benen op de grond.

Stijgen en dalen ik hou er niet zo van. Laat mij maar meer rechttoe rechtaan gaan. Dat geldt voor zowel het reizen als voor het dagelijks leven.

Ik hoop dat je de nieuwe webshop kunt waarderen en dat ik namens jou eens een klein geschenkje mag versturen!

Tot volgende week!