Het schoolkamp
19 september 2018
Schoolkamp vond ik de leukste tijd van groep 8! Ons schoolkamp ging op de fiets (voor mij dan niet maar daarover later meer) naar Appelscha. Een heerlijke tijd, het moet 1988 zijn geweest. Wat klinkt dat alweer lang geleden maar ik herinner het me nog als de dag van gister!
8.00 Vanmorgen. Daar ging ie, mijn kleine grote knul. Voor 2 nachten naar Ameland met zijn klas. Spannend vond hij het en de tas stond al een week te wachten op zijn kamer. Vanmorgenvroeg vroeg ie zich af of alles er wel in zat en werden er de laatste dingen nog aan toegevoegd.
Omdat de tas van onze zoon al bijna meer dan een week klaar stond, vroeg hij zich af of alles er wel in zat. Na de derde keer uit- en weer inpakken was hij er zeker van dat alles aanwezig was. Nachten kon hij er niet van slapen omdat niet alles in 1 tas paste. Er moest ook zoveel mee, schoenen, warme trui, korte broek, slaapzak, kussensloop, extra schoenen enz. Bij de action verkopen ze van die heerlijke ruimtebespaarders. Spullen in de plastic zak doen, stofzuiger er op los laten en plots past alles in 1 tas. Ideaal. Voor de terugreis heb ik er een vuilniszak ingestopt...
Daar ging ie, vanmorgen om 8 uur. Toen hij hoorde van de meester in welke auto hij mocht gaan zitten, keek hij niet meer op of om. Plotseling leek ik het spannender te vinden dan hij! 3 Dagen alleen maar pret, 2 nachten niet slapen, hij heeft er zin in! Onder het geluid van toeterende auto's en zwaaiende ouders vertrokken ze richting boot.
Ons schoolkamp speelde zich af in 1988 in Appelscha. Die maand ervoor had ik net mijn been gebroken tijdens mijn turntraining en zat tot mijn lies toe in het gips. 8 Weken heb ik daarmee rondgelopen. Natuurlijk viel het schoolkamp net in die 8 weken. Gelukkig mocht ik mee op kamp en werd hier en daar het programma iets aangepast. Ik ging met de auto en mijn moeder ging mee als begeleider. Wat een toptijd!
Voor nu is het stil in huis. Ik geniet ervan maar kijk ook weer uit naar vrijdagmiddag, wanneer mijn grote knul thuiskomt met vele verhalen, die we waarschijnlijk pas de volgende dag zullen horen. Eerst maar slapen.
Tot volgende week!